วันจันทร์ที่ 26 สิงหาคม พ.ศ. 2556

ดอกไม้บานแล้วพ่อ


วันดีดี อีกวัน
พาหมูน้อยของฉัน
ขี่คอปีนดอย ชมนา
หมูน้อย บอกว่า
บ่ต้องปีน ต้องป่าย
บ่ต้อง ไปตี้ไหน
ดอกหญ้าข้างไร่
ดอกไม้ในนา
บานงามนักหนา
พ่อเห็น งามไหม..คะ
 
อีกหนึ่งคำงาม
ถาม ธรรม ต่อพ่อ
ดอกไม้บานแล้วหนอ
พ่อเห็น งามไหม
บ่ต้อง ปีนต้องป่าย
บ่ต้อง ไปตี้ไหน
ดอกไม้ ในใจ
ของเรา ก็บานแล้ว...ค่ะ
 
          พิณ คืนเพ็ญ
 ริมทุ่งบ้านสุดห้วยนา ลำน้ำแม่ลิด
           24 สิงหา 56
 

 
 
 
 
 


 

วันอังคารที่ 20 สิงหาคม พ.ศ. 2556

เห็นงามเหนืองาม















อันเนื่องด้วย งาม ...
น้ำฟ้าพรั่งพรมข้าวไร่เขียวชอุ่ม งาม อิ่มตา
สีเขียวสดของเรียวใบ ตัดฉากสีดำตอไม้เผา... งาม เข้ากันได้ดี
ห่างขุนภูหนึ่งวัน
เข้าสูดหมอกควันในเมืองใหญ่
เข้าใจ... เข้าใจ ...
ทำไมคนเมือง จึงใฝ่ถวิลหา สีเขียวงาม  แห่งดอยไพร
เข้าใจ ...เข้าใจ...
ทำไมคนดอยไกล
จึงตื่นตา ความศิวิไลซ์ งาม แห่งเมือง
เพราะสรรพสิ่ง เป็นเหตุแห่ง งาม
ดวงตา จึงต้องเฝ้าเห็น งาม
ดวงตางาม จึงต้องเห็น งาม เหนือ งาม
..............

     พิณ คืนเพ็ญ
      แม่ลิด- กทม.