ดาวดิน

ในนาไร่แห่งจินตนาการ
เค้าชวนกันหว่านเมล็ดฝัน
เพาะปลูกกล้ารักและผูกพัน
ยิ้มอิ่มสันต์คือผลดอกที่ออกรวง
ผลิป่งท่ามลานความงามง่าย
ยามบ่ายฟ้าใสหลังฝนร่วง
กระป๋องเก่าเปล่าไร้ประโยชน์ปวง
สกาวดวงระยิบหล้า ก่อนฟ้าเลือน
        บ้านแม่ลิดหลวง
          พิณ คืนเพ็ญ

รอยทราย

ร้าวทรายผ่านผืนทราย
เยื้องย่างกรายสู่หมายหมุด
ปริแยกแตกร้าวทรุด
รอยแล้วหยุด ณ สมดุล

..บ้านดิน สันติชน ปาย ..

ความอ่อนน้อมของก้อนหิน

ไม่ว่าหินดินทรายปูนกรวดก้อน
ต่างน้อมอ่อนปูถนนให้คนก้าว
รองบางฝันรับบางใครในย่างยาว
ได้ทบท่าวเข้าสู่หมายใกล้ความจริง
...รอยย่าง ปลายทางปาย...

คำกวี

บางคำอุดมเลิศงามหรู
บางจริงเป็นอยู่ยังไม่ใช่
ย้อนแย้งเอ็งในข้านับนาไป
เปิดช่องไฟให้ได้ตื่นพื้นที่คิด

ทาทาง

แม้มิอาจเป็นร่มเงาให้เขาได้
ด้วยจำกัดบางใบเรียวก้านกิ่ง
แหละแสงสายสาดไล้มิไหวติง
ยังงามพริ้งพิมพ์ภาพอาบทาทาง.

นิรนามบุปผาชน

เย็นเช้าบนอานเบาะ
เลียบเลาะนาดอยไร่
จิบน้ำค้างพอชุ่มใจ
ปั่นดอกไคลพอชุ่มตน
ทักทายกอข้าวน้อย
น้ำหมอกพลอยเปียกปานฝน
นิรนามบุปผาชน
บานดอกต้นอิสรา...

ริมทุ่งนา บ้านพะมะลอ แม่สะเรียง เช้าอีกวัน

ไปเป็นเช่นนี้

แสงเช้า วาดเงาไม้ ให้วันใหม่
วาวไหว ใบเดือน การเคลื่อนผ่าน
ดำเนิน ในรู้ ฤดูกาล
จดจาร ไปเป็น อยู่เช่นนี้

   ..บ้านแม่สะเรียง...

ล้อเงา

กงล้อวันเวลามิยั้งหยุด
ละม้ายรุดทะยานไปข้างหน้า
คงต้นเสมอปลายแต่ใดมา
เจ้าของเงาต่างหากล้า โรยราจริง

พอเผา

"ประสงค์"เผา ย่างปิ้ง ทิ้งระเบิด
เชิญ!ตามใจ เจ้าเถิด สหาย
โลกยังมี ฟืนไฟ อีกมากมาย
ดุ้นสุดท้าย พอเผา ผู้เขาทำ
     กรณีรอบวางระเบิด
หน้าศาลพระพรหม แยกราชประสงค์ กทม.

หนุนตักกระท่อมนา

หอบความเหนื่อยล้าเข้าพิงพัก
หนุนตัก กระท่อมนา ริมทุ่ง
สูดกลิ่น ดินหอม ลมลอมปรุง
หลบวุ่น ยุ่งบ้าง ในบางวัน
ให้ลม นาข้าว เป่ากระหม่อม
หมอกเช้า ชุบย้อม ใบดอกฝัน
ละมุนไล้ จากใจ ดวงตะวัน
แค่นั้น, สวรรค์ อวยพรแล้ว
         มุ่งหน้า แม่ฮ่องสอน