กล้าดาวแห่งขุนไพร: ดาวที่กล้าเปลี่ยนย้ายสู่ฐานคิดคุณภาพ

       หลังจาก สึนามิทางสังคม ได้โถมกระหน่ำซัดฝ่ายจัด การศึกษาของไทย นับแต่ผลจัดอันดับคุณภาพการศึกษาของ ดับเบิ้ลยู อี เอฟ แจ้งชัดว่า ไทยเรารั้งท้ายเพื่อนบ้าน ทำเอา หลายฝ่าย ออกมาวิพากษ์วิจารณ์ต่อประเด็นดังกล่าวกันยกใหญ่ พร้อมๆกับมีความเคลื่อนไหว เป็นระลอกคลื่นตามมาที่น่าสนใจ น่าสนใจที่ทุกส่วน ตระหนักและเห็นความสำคัญของการศึกษา มากขึ้น อย่างน้อย ก็มากกว่าลมปากที่เคยพรั่งพรู ดังก่อนมา เห็นได้จาก มีการเสนอทาง เพื่อ ก้าวเดิน ไปสู่ความสำเร็จ อย่างเป็นรูปธรรมมากยิ่งขึ้น เค้ารางของธงชัย จึงเริ่มก่อตัวขึ้นอย่างเงียบๆและมีหวังเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมาอย่างลางๆ

 .....ถึงแม้บางอย่าง อาจจะไม่เกี่ยวเนื่องกันเสียทีเดียว แต่ก็มิอาจปฏิเสธได้ว่า ผลของคลื่นยักษ์ดังกล่าว มีส่วนต่อ ท่าที และ วิถี ที่ทุกส่วนได้เดินมาก่อนหน้า รวมทั้งก้าวแต่นี้ ที่จักดำเนินไป ทำให้ประเด็นการศึกษา แผ่ซ่านซึมลึกในมรรคาของผู้คนในสังคม กว่าก่อนเดิมอย่างมีนัยยะ

......ตัวอย่างหนึ่งที่เห็นได้ชัด...คือ เมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา ผมมีโอกาสได้ร่วมเดินทางกับคณะลุง อา พี่ เพื่อน แห่ง สพป.มส.2 เยี่ยมเยือน พี่น้องครู หลายโรงเรียน ตามโครงการพัฒนาคุณภาพโรงเรียนขนาดเล็ก ของสำนักเขตพื้นที่ฯ ที่ได้จัดขึ้น นี่ก็นับเป็นตัวอย่างของก้าวที่ได้เดินมาก่อนหน้า ในอีกหลายๆเรื่องและก็อีกหลายๆอย่าง ซึ่งกำลังจัดวางในที่ทาง ที่เหมาะสม มีโอกาสจะได้สื่อสาร ผ่านห้องครัวอักษราแห่งนี้ในลำดับ ต่อไป

    จากการเดินทาง พวกเราได้เห็น ต้นกล้าหน่อดาว ที่รอวันโตสุกสกาวใส เป็นความหวังแห่งแผ่นดิน ในเกือบทุกหย่อมย่าง  เราพบว่า โหมดความคิดต่อการศึกษาของพี่น้องชนเผ่า บนพื้นที่ภูเขาสูง ได้ เปลี่ยนย้าย ย้ายจากเดิมที่ ให้น้ำหนักไปที่ โอกาส ในการเข้าถึงการศึกษา เช่น  อยากให้มีโรงเรียน อยากให้ลูกได้เรียนหนังสือ อยากให้มีครูมาสอน ฯลฯ แต่วันนี้ ทุกคน ได้ผ่องถ่ายของเก่า และไต่เต้าบันไดมุ่งสู่คุณภาพการศึกษา กันทุกชาติพันธุ์ ย้ำชัดตรงกัน ว่า อยากให้ลูกหลาน อ่านออกเขียนได้ เป็นคนเก่ง คนดี มีงานทำ และนำสุขมาสู่ชีวิตและชุมชน ผู้ปกครองทุกหมู่บ้านที่คณะเราได้เห็น ต่างตั้งธงคุณภาพไว้ที่ตัวลูกหลานเป็นปลายทาง ส่วนรูปแบบ วิธีการ และการจัดการ (เรียนรวม พักนอน โรงเรียนเขตพื้นที่) นั้น สุดแท้แต่ หน่วยจัด (โรงเรียน) จักเห็นว่าเหมาะสม พวกเขาพร้อมสนับสนุนและร่วมดำเนินการเต็มที่.....

      ครับ นี่นับเป็นปรากฎการณ์ เปลี่ยนย้ายชุดความคิด โดยย้ายจาก ชุดความคิดหนึ่งไปสู่อีก ชุดความคิดหนึ่ง เป็นการเปลี่ยนย้าย ที่น่าสนใจ น่าสนใจตรงที่ว่า การย้าย  ครั้งนี้ อิงคุณภาพ เป็นฐานคิด และก้าวข้าม ปัญหา ข้อจำกัด อุปสรรค เล็กๆ น้อยๆ ที่จะเหนี่ยวรั้ง มิให้ ธงชัยโบกไหว สะบัดไกว.....

     "ผมขอสอนหนังสือ แต่งานการเงิน บัญชี พัสดุ งานธุรการ เข้าประชุม และอบรม ขอให้โรงเรียนที่มีครูเยอะๆ ทำหน้าที่แทน"  ครูหนุ่มคนหนึ่งกล่าว หลังจากที่เขาตัดสินใจเข้าร่วมโครงการฯ โดยใช้รูปแบบการจัดการเรียนรวมในบางชั้น เนื่องเพราะแบกรับภาระอันหนักอึ้ง ทั้งดอยกันดารไกล มีเขาเป็นครู อยู่คนเดียว

      "เฮากะหันดีโตย เพราะตึงวัน ครูเฮากะมีน้อย ไหนจะประชุม อบรม ขึ้นลง ดอย ละอ่อนแทบจะบ่ได้เฮียน ท่าเยี้ยะจะอี้ ผลดีจะเกิดกับละอ่อน" ผู้ปกครองอีกคน ย้ำยัน ข้อเสนอของครูหนุ่ม และแนวทางที่เขาเลือก

      ในขณะที่ผู้ปกครองอีกฟากดอย ซึ่งโรงเรียนมีนักเรียนยี่สิบกว่าคน ก็ร่วมกันคิดและหาทางออกว่า จะเปิดสอนตั้งแต่อนุบาล จนถึง ป. 2 ส่วน ป.3-6 จะไปเรียนรวมกับโรงเรียนอื่น ฯลฯ

 

        ครับ นี่เป็นเพียงตัวอย่าง ของการเปลี่ยนย้ายชุดความคิดเก่า มาสู่ชุดความคิดใหม่ ที่อาศัย อิงติดเรื่องคุณภาพเป็นหลัก ของผู้ปกครอง ครู และผู้บริหาร ในหลายๆ โรงเรียน จึงนับเป็นโอกาสและภาพรุ่งอรุณที่งดงาม งดงามว่า จากนี้ไป โอกาส  ตรงนี้ จะทำให้ ผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้อง เห็น เข้าใจ กำหนดท่าที  ตลอดจน ดำเนินในวิถี สู่ คุณภาพ  เยี่ยงกัน

 

.....ครับ ดาวแห่งผืนไพร จักสุกสกาวใส ก็ด้วยเหตุปัจจัยที่พร้อมงาม  วันนี้ เจ้าของโรงเรียน  ที่แท้จริง เขาได้เปลี่ยนย้ายความคิดตน สู่ฐานคิดคุณภาพแล้ว อย่าให้ต้นกล้าและหน่อดาวเหล่านั้น อับแสงด้วยความบอดใบ้อีกเลย เพราะเมื่อมีโอกาสอันดีเช่นนี้แล้ว หากไม่รีบคว้า รีบสร้าง ก็ไม่แน่ใจว่า  พรุ่งนี้ จะมีทาง มีโอกาสดีๆ อีกหรือไม่ ...ฤาจะรอให้ สึนามิใหญ่ จากขุนไพร โถมซ้ำซัด จึงจะได้ เปลี่ยนย้าย และตื่นรู้  จากภวังค์ ของผู้หลับใหลใน บางใครคน.....

    
      พิณ คืนเพ็ญ
ยามเช้าก่อนเดินทางฯ
      3  ตุลา 56