"เวทีนี้ มีไว้เพื่อบันทึกและบอกเล่าเรื่องราวของคนสันภู ซึ่งเป็นเสมือนยุ้งข้าว คอยเก็บผลผลิตของฤดูกาลแห่งชีวิต ทั้งของตนและคนแรมทาง เป็นมุมเล็กๆมุมหนึ่งในครัวอักษรา แบ่งปันบางอย่าง ให้ได้อ่านคิดคุย มิได้ โดดเด่นดังดี อะไรดอก แค่ได้บอก เชื้อชวน ให้ขบบ้าง ก็เท่านั้น เพราะเชื่อว่า ถ้ายุ้งข้าวนี้ ทำให้คนได้อ่าน มากกว่าสิ่งที่ได้เขียน ก็คิดว่า ได้ทำหน้าที่อย่างยิ่งใหญ่แล้ว ก่อนที่ ถ้อยคำแห่งการพลัดพรากจะผุดเปล่ง ก่อนบทเพลงสุดท้ายแห่งชีวิตจะบรรเลง ตามกฎธรรมดา ก็เท่านั้น"
 |
| ดอกไม้สวยงามไ ม่ต้องแต่ง ร้อนแล้ง แห้งหนาว ยังพราวใส สีสด งดงามจากข้างใน ในสวยในใส จึงงดงาม |
 |
| ดอกกระทกรก หรือ เสาวรสธ์ กลีบดอกเบ่งบาน ผึ้งงานตอมไต่ ไม่ขาดสาย ต่างฝ่ายต่างทำหน้าที่ของตน หน้าที่ของการดำรงชีวิต |
 |
| ดอกหญ้าข้างสวน เบ่งบานรับขวัญวันใหม่ ชูช่อล้อหมอก น้ำ ค้างใบ พริ้วไหว เอนอ่อน อ้อนกัน |
 |
| ลีลาวดีกลิ่นหอม นวลนุ่ม สุขุมเยือกเย็น ถึงใจ งดงามแม้อยู่ ก้านดอก งดงามแม้ อยู่ดินดอน |
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น