พิณ คืนเพ็ญ: ธรรมะเช้า ธรรมชาติ

"เวทีนี้ มีไว้เพื่อบันทึกและบอกเล่าเรื่องราวของคนสันภู ซึ่งเป็นเสมือนยุ้งข้าว คอยเก็บผลผลิตของฤดูกาลแห่งชีวิต ทั้งของตนและคนแรมทาง เป็นมุมเล็กๆมุมหนึ่งในครัวอักษรา แบ่งปันบางอย่าง ให้ได้อ่านคิดคุย มิได้ โดดเด่นดังดี อะไรดอก แค่ได้บอก เชื้อชวน ให้ขบบ้าง ก็เท่านั้น เพราะเชื่อว่า ถ้ายุ้งข้าวนี้ ทำให้คนได้อ่าน มากกว่าสิ่งที่ได้เขียน ก็คิดว่า ได้ทำหน้าที่อย่างยิ่งใหญ่แล้ว ก่อนที่ ถ้อยคำแห่งการพลัดพรากจะผุดเปล่ง ก่อนบทเพลงสุดท้ายแห่งชีวิตจะบรรเลง ตามกฎธรรมดา ก็เท่านั้น"

วันอังคารที่ 12 มีนาคม พ.ศ. 2556

ธรรมะเช้า ธรรมชาติ

เช้าตื่น ชื่นเช้า เย้าเยือกหมอก

รอสาย แดดออก อาบหมอกหนาว

ไม้ป่า ไหวใบ ต้องลมพราว

วับวาว ดุจใจ เจียระไน งาม

แสงส่อง สาดหล้า งามยิ่ง

งามจริง พริ้งพราว วาวหวาม

เปิดอก ถึงใน เข้าใจ งาม

จิตจด จ้องตาม จับ ธรรม

ความจริง มีเพียง แค่นี้

รู้ดี รู้ทัน หมั่นถาม

รู้ทบ รู้ทวน ครวญตาม

รู้งาม ในทราม ถึงธรรม
รู้งาม ในทราม ถึงธรรม (ชาติ)

ยามเช้า เยือกหนาว

เด็กน้อยทยอยมาเรียน

พิณ คืนเพ็ญ

แม่ลิด 13 มีนาคม 56

1 ความคิดเห็น:

Sayan Phosuwan12 มีนาคม 2556 เวลา 17:45
ขอบคุณ รูปภาพสวยๆ จากครู Bill Dickson นะครับ
ตอบลบ
คำตอบ

เพิ่มความคิดเห็น

ปัญญาชนแท้

"ปัญญาชนที่แท้จริงนั้น ไม่เคยเป็นแค่ผู้ชม หากเป็นนักรบแห่งมโนธรรม และศัตรูที่แท้จริงของพวกเขาคือทุกข์ร้อนในบ้านเมือง"
เสกสรรค์ ประเสริฐกุล
เมื่อโลกไม่มีประวัติศาสตร์
สำนักพิมพ์ สามัญชน, 2547

น้ำ....

..จงเดินทางดั่งสายน้ำที่ไม่ยึดรูปลักษณ์
พร้อมไหลเชี่ยวกลางผา
พร้อมไหลบ่าจากขุนเขา
สงัดนิ่งซ่อนเงา ในหุบเหวใต้ร่มวนา
ทั้งคดเคี้ยวและเลี้ยวโค้ง
ทั้งเหยียดตรงและแผ่กว้าง
ผ่านทุ่งโล่งอ้างว้าง
เพื่อคืนกลับท้องทะเล..

บางถ้อยคำจาก....ทางสายใน
ข้าวเม็ดน้อย
เสกสรรค์ ประเสริฐกุล

บางคำ บางเม็ด...ข้าวเม็ดน้อย

"....ผิดพลาดเริ่มต้นใหม่
ผิดไปเริ่มต้นอีก
อุปสรรคไม่ใช่สิ่งที่ควรหลบหลีก
หากต้องถือเป็นโรงเรียนแห่งความจริง
.....อย่าเกลียดตัวเอง เมื่อล้มเหลว
อย่าหลงตัวเอง เมื่อสำเร็จ
แต่จงเรียนรู้เรื่องราวเหล่านั้น
และใช้มันเป็นแสงสว่าง
เมื่ออยากเป็นหนึ่งเดียวกับเส้นทาง
ต้องกำจัดสิ่งกีดขวาง คืออัตตา...."
...เสกสรรค์ ประเสริฐกุล
....ข้าวเม็ดน้อย