ยามที่จิต อ่อนล้า ฝ่าสู่ฝัน
ยามที่ดวง อาทิตย์ แห่งชีวัน
มืดตีบตัน ทางเท้า ก้าวสู่ชัย
นอนเดียวดาย ก่ายหมอก หยอกน้ำค้าง
ฟังบทเพลง เวิ้งว้าง จากไศล
มองหมู่หมอก หยอกล้อ เคล้าคลอไพร
อ้อไสว เอนดอกอ่อน อ้อนจันทร์นวล
จะทุกข์ขื่น ขืนขม กี่ลมเล้า
จะช้ำชอก ตอกย้ำเล่า กี่ลมหวน
จะตรมตรอก ยอกใจ กี่ไห้ครวญ
จะโหยหวน ยวลย่ำ กี่น้ำตา
จักนานไหม ราตรี นี้จักจบ
จักพานพบ แสงสว่าง ดังใฝ่หา
จักแย้มยิ้ม อิ่มสุข ทุกคราวครา
สุขบนทุกข์ อาบน้ำตา ข้าฯรอเยือน
พิณ คืนเพ็ญ
เหนื่อย
เช้าบ่าย กลางมีนา แม่ลิด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น