เหนื่อยจน เหนียงแทบยาน นะขอบอก
ผมเคยดำ กลับเป็นขาว เขาเรียกหงอก
นั่งต้อกม๊อก หน้าคอมเครื่อง เคืองทั้งวัน
เขาเล่นน้ำ สงกรานต์ ผ่านบ้านเล่า
ทั้งหนุ่มเฒ่า สาวแก่ แม่อวบอั๋น
เสียงโห่ฮิ้ว ม่วนแท้ ม่วนสุดวัน...(ม่วนคัก ม่วนอีหลีกะด้อกะเดี้ย)
เราสินั่ง ปั่นงาน จนหัวฟู
คนทำงาน งานทำคน รึไร เราไม่รู้
ที่พอเห็น เป็นอยู่ คือต้องได้ .......(เขาสั่งมา ย้ำ ต้องได้)
ต้องเสร็จทัน กำหนด เขาเดตไลน์
อือ.....ก็ได้ จะจัดให้ ดังต้องการ
มีอะไร ไหมเล่า ในดอยนี้
ที่ข้าน้อย พวกนี้ ทำไม่ได้
บอกมาเถิด อย่าชักช้า มัวเกรงใจ
ประสงค์ใด ในโลกหล้า ข้านี้จักสนอง.....ฮึ ฮึ ฮึ.......
พิณ คืนเพ็ญ : ปรุงอักษร
วันเนาเมษาห้าสี่
*อาหารหลักของกรรมกรวิชาการ*
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น