อยากพาเธอ มาเดินเล่น บนดอยบ้าง
เพื่อเปิดทาง โลกใหม่ ให้เจ้าเห็น
ลานดอยกว้าง ต่างแอร์เมือง ที่ฉ่ำเย็น
โลกที่เย็น ด้วยลมลูบ พรมจูบใจ
โลกที่มี มุมใหม่ ที่ใหญ่กว่า
มีหลังคา อิสรา แจ่มดาวใส
มีดวงตา อ่านชีวิต ด้วยตานัยน์
มีนิ้วน้อย ถักทอใย สุนทรียะฯ
คิดถึงลูก อยากให้เธออยู่ใกล้ๆจัง ...อชิรญา
แรงดลใจ จากหนังสือ โต๊ะโตะจัง
พิณ คืนเพ็ญ
ยามเย็น แม่ลิด 14 พ.ค. 56
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น