แคน

แคนของเจ้า เสียงนัว
หวานม่วน แท้น้อ พ่อเอ้ย
เฮ็ดให้ คึดฮอดบ้าน
โงโค้งต่าวหลัง
ซุมหมู่หลาน ออกจากบ้าน
... ไปต่าง แดนไกล
น้ำตาไหล รินฮำ
ยามได้ยิน แคนเจ้า
มีเทิงหวานแกมเศร้า
ขมคอฮอ กะเดาแก่
ม่วนใจ ข่อยคักแท้
พออยากย้อน หย่อนขา พู้นแล้วววว ...เฒ่าพ่อเอ้ย

    พิณ คืนเพ็ญ

 

ลายน้อย

สมบัติ สิมหล้า หมอแคนอัจฉริยะ สมบัติของแผ่นดิน