วันเสาร์ที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2556

Yes I Can



 













จักเหงา สักกี่คืน จึงกลืนเหงา
จักเศร้า สักกี่เศร้า จึงเศร้าคลาย
จักวาด สักกี่หวัง จึงจักได้
จักท้าย สักกี่ท้าย จึงท้ายสุด

ดุ่มโดด เดียวดาย ท่ามไพรกว้าง
อ้างว้าง ล่องลอย มิคล้อยหยุด
จิตจร ท่องไกล ในจรยุทธ์
หาที่สุด หยุดย่าง ยังไม่มี

คนเรา เมื่อล้ม ก็ต้องลุก
ปัดฝุ่นคลุก ยืนยิ้ม แล้วสู้สิ
หาดูเถิด เพื่อนใด ในปฐพี
ชั่วชีวี ไม่เคยล้ม ไม่เคยมี

ขงจื้อบอก เกียรติยิ่งใหญ่ ในโลกหล้า
มิใช่ว่า ไม่เคยก้าว เท้าพลาดนี่
อยู่ที่ล้ม ดมดิน ทุกคราวที
ลุกขึ้นชี้ ทายท้า ทุกครายัง?

ต่อแต่นี้ เริ่มลุกเดิน เพลิดเพลินน่อง
เริ่มประลอง ท้าเหงา เศร้าหวัง
เริ่มจากตา มองเห็นทาง มีพลัง
เริ่มตั้งหวัง ฉันทำได้ YES I CAN......

            พิณ คืนเพ็ญ
เย็นครื้นเสียงแห่ส่างลองแม่สะเรียง
       ครึ่งทางก่อนสงกรานต์ 56

1 ความคิดเห็น:

  1. ภาพประกอบ ผมขออนุญาตใช้ภาพประจำตัวของคุณ แรงบันดาลใจ เพื่อนที่ผมค้นพบได้ ในทางเฟสบุ๊คนะครับ

    ตอบลบ